ADAM MICKIEWICZ Ballady i romanse Pierwiosnek Z niebieskich na rańszą piosnek Ledwie zadzwonił skowronek, Na rańszy kwiatek pierwiosnek Błysnął ze złotych obsłonek. Za wcześnie, kwiatku, za wcześnie, Jeszcze północ mrozem dmucha, Z gór białe nie zeszły pleśnie, Dąbrowa eszcze nie sucha. Władysław Broniewski napisał wiersz Ballady i romanse w reakcji na największą zagładę ludzkości, jaką była II wojna światowa. Poeta nie mógł zrozumieć, jakie procesy doprowadziły do takiego upadku cywilizacji i człowieka, który zezwolił i przeprowadził zagładę milionów niewinnych ludzi. Broniewski, zainspirowany przerażającym obrazem działań wojennych, pisze własną wersję ballady. Podobieństwa obu utworów są następujące: „Ballady i romanse" i „Romantyczność" należą do tego samego gatunku literackiego - mianowicie są balladami. „Ballady i romanse" to ewidentne nawiązanie, aluzja literacka, do słynnego cyklu Adama Mickiewicza. Nawet motyw przewodni jest ten sam, choć tutaj w utworze dominuje wizja wojennej pożogi. Ciekawe rozwiązania językowe i niezwykły koncept pozostawiają niezatarte wspomnienie po przeczytaniu wiersza. Wiersz Władysława Broniewskiego „Ballady i romanse" został wydany w 1945 roku jako część szóstego tomiku poety zatytułowanego „Drzewo rozpaczające". Cały zbiór był rozrachunkiem z dramatycznymi wydarzeniami II Wojny Światowej, stanowi obraz upadku człowieczeństwa. Ballady i romanse jako manifest ideowy polskiego romantyzmu. Cykl ten jest manifestem przekonań samego poety, jak również całego polskiego romantyzmu. Dzięki jego powstaniu Mickiewicz opowiedział się po jednej ze stron w konflikcie klasyków z romantykami. Ci pierwsi nie akceptowali pozarozumowego postrzegania świata, opartego na Podsumowując Władysław Broniewski nawiązał nazwą „Ballady i romanse" do epoki romantyzmu. Wiersz jest upodobniony do bohaterów i twórczości, która ukazuje się w wierszach Mickiewicza. Broniewski przedstawił coś całkiem nowego, nową epokę tragedii, zła i bezsilności. Zło nie zostaje ukarane, SS- mani mordują Ryfkę i W utworze Władysława Broniewskiego "Ballady i romanse" podmiot liryczny opowiada o miasteczku zburzonym najprawdopobniej w czasie bombardowania.Bohaterką jest trzynastoletnia rudowłosa o imieniu Ryfka.Zapewne nikt prócz niej nie przeżył co potwierdzają słowa : "Mama pod gruzami, tata w Majdanku". „Bagnet na broń" to tytuł wiersza, który Władysław Broniewski opublikował w obliczu prawdopodobnego zagrożenia Polski atakiem ze strony Niemiec. Kilka lat później - w 1943 r. - pod taką nazwą ukazał się w Palestynie piąty tom jego poezji. Ballady i romanse. Autor: Władysław Broniewski. interpretacja. "Słu­chaj, dzie­wecz­ko! Ona nie słu­cha To dzien bia­ły, to mia­stecz­ko" Nie ma mia­stecz­ka, nie ma ży­we­go du­cha, po gru­zach bie­ga naga, ruda Ryf­ka, trzy­na­sto­let­nie dziec­ko. yPD1VO2.