13-miesięczne dziecko przykurcza nóżki podczas chodzenia. Bylismy u ortopedy do którego chodziliśmy. 2 odpowiedzi. 13-miesięczne dziecko przykurcza nóżki podczas chodzenia. Bylismy u ortopedy do którego chodziliśmy na bioderka, po wykonanym badaniu usg stwierdził ze wszystko jest prawidłowo. Do jakiego specjalisty mogę się jeszcze Są jeszcze inne objawy. Przecież widzisz, że Kuba rozwija się normalnie, więc same nóżki nie mogą być wyznacznikiem. Krzyżowanie prosrych nog, przy ściągniętych stopach jest groźne, wtedy trzeba do lekarza, neurologa najlepiej. Jak będę miala czas, to poszukam jeszcze cos na ten temat, żeby rozwiać tTwoje watpliwosci. Kłucie w lewym boku w ciąży. Kłucie w lewym boku w ciąży to najczęściej objaw aktywności ruchowej dziecka, który nie stanowi powodów do zmartwień. Niewątpliwie jednak może być źródłem dyskomfortu. Kłucie nasila się zwłaszcza w 8 miesiącu ciąży, gdy dziecko prostuje nóżki. Wówczas może być odczuwane przez ciężarną Kiedy dziecko siada – etapy siadania. Sygnały, że dziecko jest gotowe do samodzielnego siedzenia, pojawiają się zwykle w 4-6. miesiącu życia. Siadanie niemowlaka staje się w końcu możliwe, gdy dziecko: kontroluje ruchy głowy, samo trzyma główkę; położone na brzuszku podnosi się i opiera na przedramionach; 4 tygodniowe dziecko. W czwartym tygodniu życia dziecko zaczyna się komunikować. Podstawowymi środkami wyrazu nadal pozostają dla niego wspomniane wyżej płacz oraz krzyk, ale to wcale nie jedyne sygnały. Maluch może wydawać różne inne dźwięki, w tym bulgotanie czy mruczenie, które za jakiś czas zamienią się w głużenie. Ciąża trwa od 37 do 41 tygodni, czyli około 9,5 miesiąca. Jeśli jesteś w ciąży, lub planujesz zajść w ciążę, przeczytaj więcej o pierwszych miesiącach życia dziecka. Pierwszy miesiąc. Przez pierwsze dwa tygodnie pomiędzy rozpoczęciem cyklu a dniem planowanej owulacji, twoje dziecko jeszcze nie zaczyna się rozwijać. Pediatria Niemowlę Rozwój niemowlęcia. Milena Lubowicz. 72 poziom zaufania. Trudno powiedzieć czy coś niepokojącego się dzieje. Na pewno należy udać się z dzieckiem do pediatry, żeby dziecko zostało zbadane i ocenione jego napięcie mięśniowe czy rozwój. Pozdrawiam. redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie. Szczególne cechy fizyczne. Co dziecko umie robić w wieku 6 miesięcy: łatwo się przewraca i opiera na rękach leżąc na brzuchu; hipertoniczność mięśni znika całkowicie lub prawie całkowicie, dziecko zaczyna dobrze kontrolować swoje kończyny; dziecko leży teraz na brzuchu długo i z przyjemnością; zmniejsza się odruch ssania sh60o. Wzdęcia u niemowląt zdarzają się dość często. Niekiedy maluszek płacze po każdym posiłku, mimo iż się najadł i ma sucho w pieluszce. Brzuszek jest wzdęty, dziecko przykurcza i prostuje nóżki, jest niespokojne, może oddawać gazy, a wypróżnienie przychodzi z trudem. Przyczyny wzdęć u niemowląt bywają różne. Najczęściej wywołane są kolką jelitową, nietolerancją laktozy, złą dietą matki karmiącej piersią i nieprawidłową techniką karmienia. Często nietolerancja laktozy występuje u niemowląt karmionych mieszankami mlecznymi, choć czasami zdarza się również alergia na mleko matki u dzieci karmionych naturalnie – są to jednak bardzo rzadkie przypadki. Zobacz film: "Wypróżnianie niemowląt - częstotliwość" 1. Przyczyny wzdęć u niemowląt Wzdęcia u niemowląt zwane są popularnie niestrawnością lub bardziej fachowo – dyspepsją. Do najczęstszych przyczyn wzdęć u niemowląt należą: nieprawidłowa dieta matki karmiącej piersią, stres, pośpiech i niezadowolenie karmiącej mamy, nietolerancja laktozy w postaci mleka matki, mleka w proszku lub mleka krowiego, celiakia, nietolerancja glutenu, kolka jelitowa, uchyłkowatość jelit, zaburzenia trawienia i wchłaniania, obecność pasożytów w przewodzie pokarmowym, łapczywe jedzenie i nałykanie się powietrza, przekarmianie, nieprawidłowa dieta dziecka. Jeśli karmisz piersią, powinnaś unikać pokarmów wzdymających, których składniki mogą przenikać do mleka i wywoływać dolegliwości u dziecka. Do pokarmów wzdymających należą chociażby: bób, groch, fasola, cebula, seler, kapusta, brukselka, kalafior, śliwki, rodzynki, ostre przyprawy. Powinnaś również zwracać uwagę na to, aby właściwie układać dziecko do karmienia i aby zbyt często nie zmieniać piersi. Dziecko powinno jeść z jednej piersi przynajmniej 15 minut. Jeśli maluszek jest już dość duży i rozszerzasz mu dietę, zwróć uwagę na podawane posiłki. Wzdęcia brzucha spowodowane są gromadzeniem się w jelitach gazów. Ich źródłem może być nie do końca trawiony pokarm. Gazy i wzdęcia występują najczęściej, gdy dziecko otrzymuje pokarmy łatwo fermentujące, obficie słodzone albo wzdymające, np. gotowane brokuły, groszek, słodzone soki itp. Przy rozszerzaniu diety niemowlaka pamiętaj, by wprowadzać do menu nowe pokarmy pojedynczo i w umiarkowanych ilościach. Zwracaj uwagę, po jakich posiłkach pojawiają się wzdęcia. Być może konieczne będzie wyeliminowanie ich z diety dziecka. 2. Postępowanie przy wzdęciach u niemowląt Aby pomóc dziecku, należy znaleźć przyczynę wzdęć i bólów brzucha. W przypadku nietolerancji laktozy trzeba poczekać, aż niedojrzały przewód pokarmowy niemowlaka wzmocni się. Niekiedy konieczne jest wprowadzenie do diety specjalnych bezlaktozowych mieszanek mlecznych. W celu złagodzenia dolegliwości u niemowlęcia można delikatnie masować jego brzuszek. Dobrze działają ciepłe i wilgotne okłady na brzuszek oraz nacieranie okolicy pępka olejkiem z kopru włoskiego okrężnymi ruchami zgodnymi z kierunkiem wskazówek zegara. Poza masażem brzuszka można wykonywać również masaż stópek oraz delikatnie uciskać podudzia. Dobrze jest układać dziecko na brzuszku i po jedzeniu trochę ponosić je w pozycji pionowej, by mu się odbiło. W bólach kolkowych i silnych wzdęciach pomagają herbatki ziołowe, np. herbatka z kopru, herbatka z rumianku, herbatka z kiełków jęczmienia i herbatka z prażonego ryżu. W walce z dolegliwościami pomagają też specjalne kropelki, które możesz kupić w aptece. Mają one zazwyczaj wysoką zawartość simetikonu, dzięki czemu zmniejszają napięcie powierzchniowe, co ułatwia wydalanie gazów. Pomocne są również probiotyki regulujące naturalną florę bakteryjną jelit. Gdy maluszek ma wzdęty brzuch, a dodatkowo nie może zrobić kupki, można podać doodbytniczo czopka. Łagodne są np. czopki glicerynowe. Leczenie u lekarza jest konieczne w przypadku, gdy przyczyną nadmiernej ilości gazów w jelitach są choroby przewodu pokarmowego. polecamy Jakie to wspaniałe. Nareszcie nasz maluszek przyszedł na świat. Jest zdrowy, dostał 9, czy nawet 10 punktów w skali Apgar. No i teraz się zacznie prawdziwa rewolucja rozwojowa… Rozwój ruchowy dziecka polega na tym, że maluszek stopniowo uzyskuje kontrolę nad ruchami swojego ciała. Dzieje się tak, ponieważ następuje koordynacja pracy mózgu, nerwów i mięśni. Z każdym dniem, tygodniem, miesiącem dziecko wykonuje coraz więcej ruchów. Jednak początkowo nie są one celowe, a raczej przypadkowe i niekontrolowane. Dziecko dopiero gdy skończy 2, czasami 3 miesiące, zaczyna sobie uświadamiać, że ma ręce i nogi. Z czasem uczy się zmieniać pozycję. Zaczyna przekręcać się na brzuszek. Potem siada. Następnie wstaje. Po drodze jest jeszcze raczkowanie (choć nie u wszystkich dzieci). Dopiero potem zaczyna się nauka chodzenia, ale gdy maluszek postawi swoje pierwsze kroki, zdobywanie kolejnych umiejętności będzie polegało raczej na precyzowaniu i rozwijaniu tych już osiągniętych. Noworodek, czyli dzieciątko, które nie skończyło jeszcze miesiąca, kiedy położy się je na brzuszku, potrafi obrócić główkę z położenia środkowego w bok, jego rączki i nóżki są całkowicie zgięte i może odruchowo pełzać. Kiedy próbujemy postawić takiego maluszka, odruchowo wyprostuje nóżki. Pojawia się chód automatyczny. Kiedy położymy noworodka na plecach, układa on główkę na boku, a rączkami i nóżkami rusza naprzemiennie. Przy podciąganiu do siadu główka takiego maluszka opada w przód. W pozycji siedzącej dziecko próbuje unieść główkę, ale jest w stanie utrzymać ją tylko przez 1 sekundę. Dłonie noworodka są zaciśnięte, zamknięte. Występuje tzw. odruch chwytny rąk. Kiedy maluszek skończy 1 miesiąc życia, w leżeniu na brzuszku, potrafi na moment unieść główkę i utrzymuje ją przez 3 sekundy, a gdy leży na pleckach, układa główkę w linii środkowej na co najmniej 10 sekund. Miesięczny brzdąc mimowolnie wkłada rączkę do buzi. Częściej już lekko otwiera dłonie, ale przy próbie otwierania pięści przez inne osoby, stawia opór. 2 miesięczny maluszek w leżeniu na brzuszku, unosi główkę do kąta 45 stopni i potrafi ją utrzymać w takiej pozycji przez 10 sekund. W tym okresie zanika chód automatyczny i reakcja podparcia. W pozycji siedzącej taki maluch nie prostuje jeszcze tułowia, ale główkę przytrzyma prosto już przez 5 sekund. Dziecko w tym wieku energicznie wymachuje nóżkami i potrafi przez krótki czas utrzymać grzechotkę w rączkach. Dziecko 3 miesięczne w leżeniu na brzuszku uniesie już główkę pod kątem 45 – 90 stopni i utrzyma ją przez co najmniej minutę. Zaczyna podpierać się na przedramionach. Unosi rączki ponad główkę i obserwuje je. Maluszek w tym wieku otwiera dłonie. Potrafi już poruszać grzechotką, jeśli włoży się mu ją do ręki. Przy podciąganiu do siadu, lekko unosi główkę, a kiedy już siedzi, przez ok. 0,5 minuty potrafi ją skontrolować. Kiedy będziemy próbowali postawić takiego maluszka, będzie on opierał się o podłoże ugiętymi w kolanach i biodrach nóżkami i automatycznie będzie podnosił jedną nóżkę. 3 miesięczne dziecko wyciąga już na wpół otwartą rączkę do trzymanej przed nim zabawki. Maluszek 4 miesięczny kiedy położy się go na brzuszku, trzyma łokcie przed ramionami w pewnym podporze na przedramionach. Potrafi naprzemiennie kopać nóżkami. Już świetnie kontroluje swoją główkę. Umie też obrócić się z brzuszka na plecy. Kiedy leży na pleckach, podnosi rączki do ust, sięga kolan. Potrafi chwilkę posiedzieć, ale jeśli podtrzymamy tylną część jego tułowia, a jego rączki jeszcze luźno opadają. Gdy próbujemy go postawić, opiera się na palcach i naprzemiennie zgina i prostuje nóżki w stawach kolanowych i skokowych. Umie już pełzać po okręgu. Czasami wkłada zabawki do ust, bawi się swoimi palcami. Gdy pokażemy mu grzechotkę, to zbliża do niej niepewnie dłoń. Kiedy maluszek skończy 5 miesięcy i położymy go na brzuszku, będzie bujać się w przód i tył, i będzie unosił rączki wraz z jednoczesnym wyprostem nóg. Jeżeli umieścimy zabawkę na wysokości jego wzroku, sięgnie po nią. Dziecko w tym wieku potrafi podpierać się na prostych rękach. Kiedy położymy je na pleckach, łapie się za stopy i wkłada je do ust. Aktywnie unosi głowę. Potrafi się turlać i troszkę pochylone siedzieć. Chwyta grzechotkę całą dłonią, z wyprostowanym kciukiem. Wkłada ją do buzi. Potrafi też przekładać z ręki do ręki. Kiedy próbujemy takie dziecko postawić, będzie opierać się na czubkach palców. Półroczny maluszek położony na brzuszku, podpiera się na dłoniach i stopach. Potrafi już siedzieć z prostymi plecami, a kiedy ma oparcie, chwyta grzechotkę jedną ręką. Pomału zaczyna podpierać się z przodu. Kiedy trzyma się go pionowo, utrzymuje częściowo ciężar ciała, a kiedy leży na pleckach, unosi główkę i bawi się stopami. Przy podciąganiu do siadu, sam się trzyma za podane palce i aktywnie się podciąga. Sięga tylko po jedną z dwóch podanych zabawek. Daje znać poprzez wyciągnięcie rączek, że chce, aby go wziąć na ręce. 7 miesięczne niemowlę samo już podciąga się do pozycji siedzącej, ale potem siedzi niepewnie i jeszcze mocno balansuje podpierając się z przodu. Umie już pełzać wokoło i do tyłu, obraca się w obie strony. Kiedy chcemy takiego maluszka postawić, próbuje stać przez chwilkę, ale musi być oczywiście trzymany za ręce, jednak po chwili zaczyna sprężynować. Gdy leży na pleckach, bawi się swoimi stopami. Jeśli podajemy takiemu dzieciątku 2 zabawki, sięga po każdą z nich obiema rękami. Chwyta palcami i prostym kciukiem. Obraca zabawką w rączkach i uderza nią w stół. Kiedy położymy takiego maluszka na brzuszku, będzie on próbował utrzymać rączkę nad podłożem i utrzyma ją w takiej pozycji przez co najmniej 3 sekundy. Dziecko w wieku 8 miesięcy siedzi pewnie już bez oparcia przez co najmniej 5 sekund. Próbuje też samo siadać z leżenia na brzuszku zginając biodra i obracając tułów. Siedzi pewnie, ale jeszcze podpiera się z przodu i z boku. Pełza na brzuszku do przodu. Próbuje podnieść się do stania. Kiedy trzymamy je za ręce, będzie stać. Świadomie zaczyna wypuszczać przedmioty. Zaczyna też łapać drobne przedmioty w dwa palce, tzw. chwyt pęsetowy. Potrafi też zadzwonić dzwoneczkiem. 9 miesięczny maluszek potrafi przejść z siadu do leżenia i odwrotnie. Siedzi już pewnie i w tej pozycji odwraca się wokół własnej osi, jednak podpiera się jeszcze z tyłu. Kiedy trzyma się go za rączki, stoi już na całych stopach i aktywnie podnosi nóżkę. Celowo upuszcza przedmiot. Palcem wskazującym dotyka szczegółów zabawki. Potrafi też ściągnąć z główki czapkę. Kiedy dziecko skończy 10 miesięcy, potrafi już chodzić bokiem przy sprzętach. Samodzielnie z leżenia na brzuszku, umie podnieść się do siadu. Stabilnie siedzi w siadzie prostym. Co więcej, dobrze siedzi na krześle. W pozycji czworaczej kołysze się. Wyjmuje mały przedmiot z dużego. Podaje zabawkę, jednak nie potrafi jeszcze wypuścić jej z ręki. Posuwa przedmiot po stole, aby go zrzucić. Dziecko w tym wieku potrafi też podnieść pokrywę plastikowego pojemnika, czy kołysać kółko na sznurku. 11 miesięczny maluszek już raczkuje. Samodzielnie wstaje trzymając się sprzętów i chodzi przy nich bokiem. Potrafi też chodzić, kiedy trzyma się go za ręce. Świetnie już utrzymuje równowagę podczas siedzenia, nawet jeśli podnosi jedną nóżkę do góry. Chwyta drobne przedmioty już ze zgiętym kciukiem i palcem wskazującym, tzw. chwyt szczypcowy. Dziecko w tym wieku znajduje schowaną pod przykryciem zabawkę. Próbuje wyjąć jeden przedmiot z drugiego i przyciąga zabawkę za sznurek. Kiedy dziecko skończy roczek, chodzi już trzymane za jedną rękę. Podejmuje też pierwsze próby samodzielnego chodzenia, ale podnosi przy tym rączki do góry. Umie już klęczeć i utrzymuje równowagę w tej pozycji. Potrafi też włożyć mały przedmiot do dużego. Kiedy mu się pokaże, samo umie pić z kubeczka. Zaczyna też samodzielnie jeść łyżeczką. Jak już wcześniej wspomniałam, nie wszystkie dzieci raczkują. Zdarza się, że pomijają ten etap rozwoju ruchowego i, gdy opanują wcześniejsze umiejętności, tj. pełzanie, turlanie i siadanie, zaczynają samodzielnie wstawać, a potem chodzić. Może się tak zdarzyć i jest to jak najbardziej normalne. Swoje pierwsze kroki dzieci za zwyczaj stawiają w wieku około 12 miesięcy, jednak czasem może być tak, że wcześniej lub później zaczną chodzić. Dlatego, gdy roczny szkrabek jeszcze nie chodzi, nie powinniśmy się od razu denerwować. To nie jest reguła. Każde dziecko rozwija się we własnym tempie. Lecz jeśli maluszek ma już skończone 18 miesięcy i nie widać u niego postępów w nauce chodzenia, należy skonsultować się ze specjalistą. Gdy niemowlę wygina się w łuk, czy to podczas leżenia czy noszenia, rodzice zaczynają się zastanawiać, czy z dzieckiem nie dzieje się coś niedobrego. Warto być czujnym i konsultować z lekarzem wszystkie wątpliwości. Ale nie wszystkie pozornie niepokojące zachowania dziecka świadczą o chorobie. Czasami niemowlę wygina się do tyłu, robi mostki, pręży się, odchyla głowę w tył podczas snu lub noszenia. Na szczęście nie zawsze te lub podobne zachowania zaobserwowane u dziecka są spowodowane nieprawidłowościami. Wyjaśniamy, kiedy trzeba zachować czujność? Spis treści: Niemowlę wygina się do tyłu – przyczyna Niemowlę odchyla głowę do tyłu podczas noszenia Dziecko śpi z głową odchyloną do tyłu Inne niepokojące zachowania Niemowlę wygina się do tyłu – przyczyna Niejedno dziecko, zwłaszcza w pierwszych miesiącach życia, podczas płaczu pręży się i odgina głowę do tyłu. Wygina się tak bardzo, że gdyby je wtedy położyć na plecach, praktycznie by stanęło na głowie. Wygląda to dziwnie, jednak nie świadczy o żadnych problemach z rozwojem. Gdy jednak zauważymy, że w chwilach odprężenia niemowlę wygina się w literę C, odchylając głowę i tułów do tyłu, bądźmy czujni. Przyjmowanie takiej pozycji może świadczyć o nieprawidłowym napięciu mięśniowym. Czasami towarzyszy temu niesymetryczne układaniegłowy dziecka. Jeśli w 8-12. tygodniu niemowlę ma tendencję do niesymetrycznego układania głowy i wygina się do tyłu, warto skonsultować się z lekarzem lub fizjoterapeutą specjalizującym się w terapii niemowląt. Kiedy szukać pomocy: gdy dziecko często wygina się do tyłu (niemowlę wygina się w literę C), najczęściej skręca głowę w jedną stronę, długotrwale i asymetrycznie układa głowę, podczas aktywności (kiedy nie śpi) układa się asymetrycznie (widoczna jest asymetria w ułożeniu kończyn, jeden bok ciała wydaje się skrócony). Niemowlę odchyla głowę do tyłu podczas noszenia Nieprawidłowa opieka nad niemowlęciem bardzo często nasila jego problemy z napięciem mięśniowym. Dla dziecka, które ma wzmożone napięcie mięśniowe w obręczy barkowej, niekorzystne jest noszenie go w pozycji pionowej przodem do rodzica. W takiej pozycji niemowlę skręca głowę w stronę, w którą najczęściej układa ją podczas leżenia. Może też odchylać głowę do tyłu, poza obręcz barkową, wyginając się do tyłu podczas noszenia. Odłożone do łóżeczka, jeszcze mocniej wygina się w literę C, niepokoi się i płacze. Rodzice często wtedy mówią, że maluch uspokaja się tylko na rękach, odkładany do łóżeczka płacze, robi mostki, nie chce w nim zostawać. Dzieci z zaburzeniami napięcia mięśniowego nie należy nosić w tej pozycji, a jeśli to konieczne, to nie powinny pozostawać w niej dłużej niż kilka minut. O wiele lepsza jest pozycja pokazana na poniższym zdjęciu, w której dziecko ma plecy oparte o rodzica, a jego miednica jest podwinięta (plecy są lekko zaokrąglone): Adobe Stock fot. Adobe Stock Dziecko śpi z głową odchyloną do tyłu Czasami dziecko może leżeć w takiej pozycji, jakby potylicą chciało dotknąć plecków. Na szczęście nie zawsze musi to być niepokojący objaw – niektóre dzieci po prostu tak śpią, a inne układają się w ten sposób tylko wtedy, gdy mają katar. Prawdą jest natomiast, że do odchylania głowy do tyłu podczas snu mają skłonność dzieci ze wzmożonym napięciem mięśniowym. Ale nie tylko one. Do takiego układania główki może także przyczyniać się refluks żołądkowo-przełykowy, który nie zawsze objawia się częstym ulewaniem. Odchylanie głowy podczas snu może być jednym z zespołu objawów, które nazywa się zespołem Sandifera (objawy towarzyszące chorobie refluksowo-żołądkowej). U dziecka podejrzewanego o tę chorobę, odchylanie głowy w tył podczas snu może być ważnym symptomem potwierdzającym schorzenie. Zresztą i pozostałe objawy tego zespołu mogą być mylone ze wzmożonym napięciem mięśniowym: dziecko często się napina, unika niektórych aktywności (np. zabawy stópkami w leżeniu na plecach, leżenia na brzuchu). Dlatego tak ważna jest prawidłowa diagnostyka, która rozstrzygnie, czy dziecko faktycznie ma jakiś problem i na czym on polega. Inne niepokojące zachowania Podczas wizyt kontrolnych lekarz nie ma szans wychwycić wszystkich odbiegających od normy zachowań dziecka, dlatego tak ważna jest czujność rodziców. Nie chodzi tu oczywiście o nieodstępowanie dziecka na krok, ale o obserwowanie go podczas zwykłych czynności: jedzenia, zabawy, płaczu, spokojnego czuwania czy snu. To, jak wtedy dziecko się zachowuje, może wiele powiedzieć o jego zdrowiu albo temperamencie. Na co zwrócić szczególną uwagę? Zapytaliśmy pediatrę, dr Alicję Karneym z jakimi innymi problemami przychodzą do niej rodzice niemowląt. Asymetria ułożeniowa Asymetria ciała w leżeniu dziecka na brzuszku i/lub plecach może świadczyć o poważnych nieprawidłowościach w ośrodkowym układzie nerwowym. Do 3-4 miesiąca mogą występować pewne asymetrie, lecz po tym czasie dziecko powinno już mieć symetrycznie układające się ciało. Jeśli tak nie jest, mówi się o patologicznej, utrwalonej asymetrii ułożeniowej, która objawia się tym, że: dziecko woli jeść z jednej (prawej lub lewej) piersi zwykle spogląda w jedną stronę wkłada do buzi częściej jedną rączkę, podczas gdy druga pozostaje wyprostowana i zaciśnięta w pięść w leżeniu na plecach dziecko wygina się w łuk w jedną ze stron z leżenia na plecach zawsze obraca się przez ten sam bok w leżeniu na brzuchy znacznie częściej odwraca głowę w jedną ze stron ma spłaszczoną główkę z jednej strony Dziecko szarpie za ucho Szarpanie uszka albo pocieranie nim o poduszkę często jest jednym z objawów zapalenia ucha u niemowlaka. Infekcja jest bardzo prawdopodobna, szczególnie jeżeli w parze z takim zachowaniem dziecka idzie jeszcze gorączka u niemowlaka albo katar. Warto mieć wtedy pod ręką dobry termometr i aspirator, który pomoże udrażniać nosek niemowlęcia: Niemowlę zanosi się przy płaczu Zanoszenie się, a mówiąc językiem lekarzy: napadowy bezdech afektywny, potrafi napędzić nam strachu, ale nie jest niczym groźnym. Jeżeli bezdech u niemowlaka trwa krótko i nie zdarza się często, najpewniej jest po prostu związany z fizjologiczną niedojrzałością układu nerwowego dziecka. Nie trzeba go leczyć, warto jednak nie dopuszczać, aby niemowlak płakał aż do utraty tchu. Kiedy mimo wszystko dojdzie do bezdechu, delikatnie dmuchnij w twarz dziecka, poklep je po policzku albo niezbyt głośno klaśnij w dłonie przed jego oczyma – to pomoże mu ochłonąć. Bardziej niepokojący jest bezdech u spokojnego dziecka, chociaż takie sytuacje zdarzają się rzadko i dotyczą głównie wcześniaków. Niemowlę śpi z otwartą buzią Oddychanie przez buzię może być objawem nie tylko zatkanego noska (chociaż to pierwsze podejrzenie), lecz także zwiastować problemy logopedyczne. Warto więc pokazać dziecko pediatrze albo laryngologowi. Jeszcze przed wizytą u niego obserwuj, jak często dziecko śpi z otwartą buzią oraz czy podczas czuwania nie wysuwa bardzo często języka na wargi. To pomocne informacje przy diagnozie. Dziecko uderza główką o ścianę Kalendarz rozwoju niemowlakaNarzędzia dla rodziców Strasznie to wygląda, ale wbrew obawom rodziców takie zachowanie zwykle nie świadczy o żadnych nieprawidłowościach w rozwoju. O wiele częściej jest objawem tego, że dziecko jest złe, zaniepokojone, chce mu się spać albo coś je boli (np. ucho). Choć trudno w to uwierzyć, ta jednostajna, powtarzająca się czynność uspokaja dziecko. Zwykle nawyk bicia głową ustępuje wraz z wiekiem dziecka, jednak możesz dużo zrobić, aby wyeliminować go jak najszybciej. Przede wszystkim zapewnij dziecku dużo bliskości fizycznej i spokojny tryb życia. Jedynie jeśli uderzanie główką o ścianę czy podłogę powtarza się często i jest tak silne, że sprawia dziecku ból, trzeba poradzić się lekarza. Prawdopodobnie będzie konieczna konsultacja neurologa albo psychologa. Zobacz też: Jak rozpoznać, czy dziecko ma obniżone albo podwyższone napięcie mięśniowe Jak nosić noworodka – wyjaśnia ekspert Jak podnosić i odkładać niemowlę?